Aslında birbirine sıkı sıkıya bağlı iki kavram…
Pestisit ve aflatoksin kalıntıları ürünlerin güvenliğini nasıl etkiliyor?
İşin teknik ve ekonomik boyutu kadar etik anlamda sorun yaşanmıyor mu?
Çiftçi kazanamıyor, üretimden çekiliyor. Türkiye tarım ürünleri ithal etmek zorunda kalıyor.
Ülkemiz son 25 yılda Hollanda büyüklüğünde tarımsal arazi kaybediyor. 2002’de köy nüfusu toplam nüfusun %20’si iken, bugün %7’e düşüyor. Ortalama çiftçi yaşı 59’a yükseliyor.
Maliyetler çok yüksek olduğu için köylüler ekip biçmek yerine, arazilerini inşaat için satıyor.
Böyle giderse gıdaya erişmek ve gıda enflasyonunu dizginlemek hayli güçleşecek, gıda ürünleri bugünkünden pahalı olacak, tarım ürünleri ithalatına milyar dolarlar harcanacak.
Bir ülke biyoteknolojiye yatırım yaparsa, sadece sağlık sistemi değil, tarımsal üretimi, gıda güvenliği ve gıda güvencesi de artacaktır.
Bu bağlamda, "Gıda Güvenliğinden Gıda Güvencesine Bitki Sağlığı" adlı eserde yer alan "Türkiye ve dünyada pestisit kalıntısı ve stratejik iletişim boyutu" ve "gıda güvenliğinde yeni tarım uygulamaları" bölümleri gıda güvencesi açısından konuyu derinlemesine incelemektedir. "Gıda güvenliğinin teminatı tarım diplomasisi" bölümü ise bu önemli konunun uluslararası ilişkilerdeki yerini vurgulamaktadır. "Organik gıda güvenilir gıda" başlığı altında, organik tarımın sunduğu fırsatlar ve karşılaşılan zorluklar ele alınırken, kitabın diğer bölümleri bitki sağlığını tehdit eden hastalık ve zararlılar ile bunlara karşı geliştirilen biyolojik mücadele yöntemlerine ışık tutmaktadır.
İlginizi çekeceği düşüncesi ile…
